Η Αθήνα στις αρχές του 20ου αιώνα γνώρισε το φαινόμενο της ανοικοδόμησης. Η πόλη επεκτείνονταν διαρκώς. Στην περιφέρεια της πόλης άρχισαν να δημιουργούνται εγκαταστάσεις παραγωγής και κατεργασίας οικοδομικών υλικών. Ως τέτοιες παρουσιάζονται και οι εγκαταστάσεις των Καμινάδων.
Ένα από αυτά, που βρίσκεται στην περιοχή του Γαλατσίου, στην οδό Καραϊσκάκη, είναι τύπου Hoffman και ιδιοκτήτες του ήταν δύο έλληνες από την Κρήτη ονομαζόμενοι Τσιδάκης και Μιχαλάκης. Κατασκευάστηκε το 1933 από γερμανό μηχανικό και έλληνες τεχνίτες από τη Δράμα.
Σχεδιάστηκε αρχικά για την παραγωγή ασβέστη και κεραμικών αντικειμένων και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε στην παραγωγή τούβλων.
Γύρω στο 1970 το καμίνι έπαψε να λειτουργεί.
Για το έργο ανάπλασης και συντήρησης του ιστορικού πλεον οικοδομήματος, η εταιρεία MAKRIS GROUP τοποθέτησε σκαλωσιά χρησιμοποιώντας Μεταλλικά Πλαίσια και Δάπεδα που αγγίξανε το ύψος των 70μ.